Hoeren? (2)

Ik klaag niet dat vrouwen zich aan me opdrongen. Als ik een vrouw was geweest zou ik hetzelfde hebben gedaan. Een leuke man, fris, langharig. Ze stonden in de rij. Ik had het niet eens door. De ex van Roel van Duyn nodigde me uit naar Parijs. Anja Meulenbelt deelde een mondje kersenblift met me in de Pieter. 

Ik had mijn eerste en laatste ontmoeting met een echte hoer die me ontving toen de Geldersekade vond dat ik te dronken was. Het lukte van geen kant met de lieve Antilliaanse. De ex-vriendin van een Turk bereed me met veel passie. Mijn Indo vriendin bezorgde me een griezelige ziekte die ik wijdbeens onderging in de gemeenteraad. Maar de liefde ging voort!

Nederlandse vrouwen zijn leuk. Maar buitenlandse zijn ook niet slecht. Dus werd ik besprongen door Belgische, Franse, Duitse, Italiaanse, Portugese en Griekse dames toen ik na mijn wethouderschap Europa verkende. Met de Franse, in Parijs, was ik het gelukkigst. Wat zochten ze? "Liefde" - dat is te simpel. Bevestiging? "Je bent ècht wel de moeite waard"? Ik denk dat die partners vooral zichzelf wilden bevestigen. En ik, zei de gek, ik was beschikbaar. Om dat te bevestigen.

Bijlmer

Van 1975 tot 1979 werkte ik in de Amsterdamse Bijlmermeer. Ik was directeur van een stichting (SOSB) die ervoor moest zorgen dat de collectieve voorzieningen die bij de bouw van woningen voor 15000 mensen vergeten waren, alsnog tot stand kwamen. We stichtten winkelcentra, culturele centra, cafés en andere dingen. De wijk was vol van hunkerende moeders van kinderen die door de papas verlaten waren. Daarnaast was er een massale Surinaamse immigratie. Ik weet niet meer hoeveel keren blanke en zwarte vrouwen me meegenomen hebben naar hun bed. Je was in een café. Je keek elkaar aan. Het klikte en het werkte. Is daar iets verkeerds aan? Nee! Je deelde eenzaamheid. Je vond warmte. Je hielp de volgende morgen om spiegeleieren te bakken.

Wat me triest maakte, was dat ik nooit de leegte van het niet aanwezige vaderschap, bij zwarte zowel als blanke moeders, kon vervangen. We hielden elkaar vast, we voelden elkaars warmte en meeleven. Maar tegen elf uur s'morgens was het afgelopen.

Hoeren?

Vrouwen mogen ook vragen wat ze willen

Nu ik 73 ben, heb ik uiteraard best wat ervaring met het andere geslacht.

Ik ben niet het type die leuke meisjes/vrouwen aggressief benadert op de wijze die Thierry Baudet beschrijft. Toch ben ik best aan mijn trekken gekomen. Dat komt omdat vrouwen helemaal niet zitten of staan te wachten op mannetjes die zich opblazen als opgewonden bonobos, maar omdat ze haar keuzes maken op grond van ervaring, gevoel en intelligentie. Het enige wat ik Baudet kan nageven, is, dat MACHT, Status en Geld kunnen helpen om vrouwen geïnteresseerd te doen raken. Maar dat geldt ook voor mannen. 

Ik behoor dus tot het passieve mannelijke soort. Vrouwen zijn mij overkomen. Eerst een voor een, later in menigte. En waarom zouden we niet van elkaar genieten, genoten hebben? Bij sommigen meende ik het serieus. Andereren zochten alleen de kick. Wat is het verschil met mannen? Ik raakte erg in de war. Vrouwen zijn net mannen als ze bevrediging zoeken.

Ik heb het dus netjes op een rijtje gezet. Mijn eerste vriendin buiten huwelijk was de teleurgestelde partner van Igor Cornelissen. Ze wilde wraak en ze kreeg het. De laatste is een aanminnelijke Latijnse mevrouw, die me de hemel liet zien. 

De slotsom, de conclusie, is, dat vrouwen zoeken naar partners die haar met liefde behandelen, die beschikkbaar zijn. Dat is toch logisch en normaal?

Het zijn dus niet mannen, maar vrouwen die bepalen wie met wie en hoe zich verenigt. En dat is goed.

Betoverende muziekavond in het klassiek-romeinse theater van Plovdiv (Bulgarije)

Het was de avond van 2 september. Juist voordat de eerste herfstonweders het Thracische najaar zouden inluiden.
In het Grieks-Romeinse theater dat tegen een van de hogere heuvels van Trimontium (Driebergen) geplakt zit, bereidt een compleet stedelijk orkest zich voor op een spectaculaire seizoen-opening.
Ooit als Philippopel de hoofdstad van het Macedonische rijk van Alexander de Grote en diens vader Philippos, kende Plovdiv een bloeitijd onder Trajanus, Hadrianus en de keizers van de tweede eeuw na Christus. Het theater waar we ons bevinden wordt geheel bevolkt door de culturele elite van de tweede stad van Bulgarije: Oude dames die op krukken leunen, jonge gezinnen die erin geslaagd zijn om een van de weinige betere banen te bemachtigen, emeritus professoren van de universiteit - enfin, wat je verwacht van een trotse elite met Balkan- en Oostenrijks-Hongaarse wortels, een snufje Ladinos* en Armeniërs. Een elite die zwaar heeft geleden onder de grijze jaren van het Dimitroff-communisme en de maffiieuze opvolgers daarvan.
Genoeg. Genoeg over wat voorafging. Want ik wil het deze keer hebben over wat me aangenaam verraste, nee, ontroerde.
Ik kom er al jaren, in deze vergeten uithoek van de Europese Unie. Maar na zeven jaar ploeteren met onbegrip over het doel van Europese fondsen, steun aan basis-initiatieven zoals bibliotheken in verre dorpen, steun aan ontwikkeling van de prachtige troeven die de stad heeft voor geïnteresseerde toeristen: het Odeon, het Forum, de vroeg-christelijke kerken, enz. - Nooit, nee nooit hadden ze me verteld dat ze een compleet symphonie-orkest onderhouden met het armoedige budget van een stad die van 500.000 inwoners in 1990 nu is gezakt naar 320.000.
En wàt een orkest!
Compleet met perfect afgestemde eerste en tweede violen, altviolen, bassen, klarinetten, drums, hobos -enfin: Alles wat je begeert!
Onder leiding van een "halfbloed" met Afrikaanse vader en Bulgaarse moeder, een 'maestro' zoals Poeshkin.
De wonderbaarlijke solisten zijn twee piepjonge zigeunerbroertjes. De super-solist is een Oostenrijkse Bulgaar.
In een flits zie ik, dat de kracht van dit land ligt in zijn verworteling met de Oostenrijks-Hongaarse tradities, zijn eigen renaissance eind XIXe eeuw en zijn vaste besluit, ooit na 1860 genomen, om ook in de Balkan de Verlichting te laten plaatsvinden.
"Ce n'est pas évident", zouden de Fransen zeggen.
Maar zo een prachtige avond, die recht doet aan de ruïnes van het theater, geeft weer hoop.
Solist en orkest speelden Opus 35 van Tsjaikovski, bij voorbeeld. Zo intens, zo gevoelig, dat ik moest snikken van emotie.
Dit concert was waard om te worden afgespeeld in het klassieke theater.
Ik hoop dat de stad Plovdiv in 2018 "culturele hoofdstad van Europa" zijn mag.
Maar ik heb er een hard hoofd in, gezien de prioriteiten die zich aftekenen.
Ik beloofde u echter om POSITIEF te zijn deze keer. En dat kan.
Van Bach via Vivaldi en Strauss tot en met de Hongaarse Tchardas: De Plovdivse musici toonden zich grandioos en de ambiance van het Grieks-Romeinse theater waardig!

*Ladinos zijn sefardische Joden die na hun verdrijving uit Spanje 1492 werden ontvangen door de de Turken en in Klein-Azië, Thessaloniki en in het Donau-gebied werden gevestigd. Plovdiv kende een belangrijke Ladino-gemeenschap. Ze werden beschermd tegen de Nazis in 1943/4 door de orthodoxe staatskerk. De meesten vertrokken sindsdien naar Israël. Samen met een Hamburgse onderzoeksgroep ben ik in contact met de laatste Joden van 'Filibe', zoals Plovdiv door de Turken werd genoemd.

Looking for an easy but scientifically reliable programme for making books, articles and documents accessible

In 1988/89 I made an inventory of my books (2000) with a Windows 2 programme. It could only digest 1000. So I had to separate it into 2 sets.
Later on, in 1994/5 I developed with Paradox a more sophisticated approach. Search on author, title, epoch, year, country, language, subject etc became possible. Citations could be inserted in articles and references simplified. I am still very proud of my development skills, but the 4000 books and documents I have to record at this point of time cannot find their place in my primitive Paradox records.
That is why I am looking for advice. I tried programmes designed for videoshops. No way.
I assume that libraries all over the world have good programmes to make their books etc. accessible. Are they 'on the market'?
Please, tell me about predesigned programmes for categorizing books and documents.
You will help me so much!