Huibslog: Revival, Retour, Wiederbelebung, Wederopstanding

[NL] Wederopstanding

Meer dan 5 jaar stilte alhier. Activiteit op Facebook, Twitter, LinkedIn en goodreads. Maar toch. Enkele posts op mijn De Lage Landen bij Wordpress. Nu weer actief hier: Persoonlijke beschouwingen. Politieke bij De Lage Landen en elders.

[FR] De Retour!

Monsieur Hubert le Demonsteyf de Bruxelles est de retour sur son nid originel chez SquareSpace de New York. Ici communications personnelles. Les politiques sont ailleurs. Bonjour a mes amis belges, français et autres francophones! 

[EN] "He is Back!"

More than 5 years I neglected my beloved 2004 SquareSpace corner in the Internet. Now i am back with you. Here personal posts. Elsewhere (FB, Twitter, linkedin) and at dll.huibs.net you'll see me agitate. C U1

[DE] Wiederbelebung 

Liebe Freund.inn.en Meine originale Einmischung in deutschem Diskussionsleben war hier im Huibslog. Funf Jahren habe ich euch ein wenig verwarlost. Ulfkotte ist verstorben. Rechtsextremismus ist leider nicht tot. Meine personliche Ausserungen findet ihr hier. Politisches auf De Lage Landen und Facebook, Twitter und LinkedIn.

We zijn tot elkaar veroordeeld. En dat is goed! Saharouis.

Het was een nederzetting in het Noordoosten van de ex-Spaanse Sahara. Bewoond door Saharouis, beschermd door de Algerijnen tegen de Marokkanen. 1979. We waren gekomen van Tindouf in Algerije. We waren mogelijke medestanders, geselecteerd door Boumediene. 

Twee Duitse TV zenders, vertegenwoordigster van het Vlaamse VMO, nostalgische Spanjolen en ik, namens de PSP, hoewel ik daarvan al 4 jaar geen lid meer was. Vraag maar aan #GJHarbers hoe dat kon.

Jeeps die we nu SUVs zouden noemen transporteerden ons over enorme afstanden door de woestijn. ‘s-nachts vroor het. Om 12 uur smolt je. Toen de nacht al gevallen was, hoorden we ver voor ons onophoudelijk hoesten. Dat waren oorlogswezen die op ons wachtten, in rijen opgesteld voor hun onderkomen. 

Ik had de Saharaouis leren kennen als een trots volk. De grote tenten in orde, mannen en vrouwen goed gekleed. In de morgen haalden prachtig geklede vrouwen in optocht water samen met hun kinderen. 

Maar wat konden we doen? De NL ambassade in Algiers was het domein van de latere PvdA-persoon.

Mijn mede-afgevaardigde Wagtendonk was vooral geïnteresseerd in het Marokkaans dialect dat de zielige gevangen Marokkanen spraken in hun gevangen-kuilen.

Toen nodigde een belangrijke Saharaoui me uit om het avondmaal te delen. 

Ik ontmoette de hele familie. Vader, moeder, zoons en dochters. Ik vertelde wie ik was. Zij vertelden wie zij waren. 

De oudste dochter, een mooie vrouw, zou misschien met mij kunnen vluchten. Ze leidde me bij de hand naar een plek waar we even heel gelukkig waren. 

Ik heb haar niet kunnen redden. 

Misschien had dat sowieso niet gekund. 

Maar ik vergeet haar nooit. 

BloggersBlock 2 (EN)

My (too) short presence at the annual Amsterdam Bloggersbal hasn’t passed unremarked. Professional Photographer Vincent Carmiggelt made a picture of me, twittering in a feauteuil. Blogger Friend #OudZeikWijf AKA @MrsVanP published it on Facebook. So far for a handkiss.

And a The Hague blogger and two friends made their annual evaluation of the Blogbal. They chose me as the ultimate LONELY BLOGGER:

But, alas, I may be alone often, but NOT lonely! Twitter, Facebook, Whatsapp, Skype, etc keep me in contact with three daughters everywhere in the world. My grandchildren Maxim and Félice. Former and actual girlfriends and spouses. Look:

Waiting for the Frisian troubadour at the BlogBal, some twitterer catched my attention.

And I liked his performance. Very Much. Frisian people are super cool!

My new The Hague friends (discovered by friend Arnold of @Krapuul) are

BloggersBlock 2 (EN)
My (too) short presence at the annual Amsterdam Bloggersbal hasn’t passed unremarked. Professional Photographer Vincent Carmiggelt made a picture of me, twittering in a feauteuil. Blogger Friend #OudZeikWijf AKA @MrsVanP published it on Facebook. So far for a handkiss.
And a The Hague blogger and two friends made their annual evaluation of the Blogbal. They chose me as the ultimate LONELY BLOGGER:
But, alas, I may be alone often, but NOT lonely! Twitter, Facebook, Whatsapp, Skype, etc keep me in contact with three daughters everywhere in the world. My grandchildren Maxim and Félice. Former and actual girlfriends and spouses. Look:
Waiting for the Frisian troubadour at the BlogBal, some twitterer catched my attention. And I liked his performance. Very Much. Frisian people are super cool!
My new The Hague friends (discovered by friend Arnold of @Krapuul) are happy to have seen somebody like themselves. Me. Old man. But not dead yet. Not at all!

My (too) short presence at the 2016 Blogbal in Amsterdam at the Nieuwe Anita center near the Hugo de Groot Plein has not remained unrecorded. 

Professional photographer Vincent Carmiggelt made a picture that my great friend #oudzeikwijf AKA @MrsVanP distributed on Facebook. 

...

A the Hague male delegation with much experiance about BlogBals made pictures of me, calling me "The Lonesome Blogger" after the singer in this first picture:

BloggersBlock (EN)

A writers' block. You know what that is? Well, a bloggers block is nothing else.

My last blogpost dates from August, 2015. 

I had an idea for writing, every day. But writing it down was too much. 

Frustrating, no? 

Last Friday night I went to the yearly 'BlogBal' in Amsterdam. Bloggers are mostly elder people nowadays. Like me. We bought drinks at a bar and drank them with cheese and sausage. A Frisian stand-up comedian amused us. And I went home. My youngest daughter Shana was expected at midnight, arriving from Brussels with her new Italian boyfriend at my humble home in the Drecht center in the deep South East of the city of Amsterdam.

At the entry of the Blogbal, I was very happy to find my name on a ready-to-wear tag. And one of my favoured blogsters, a lady who calls herself #oudzeikwijf kissed my hand. Traditionally it is the Man who kisses the lady's hand, but the change of kisser role struck me as an historical signal. 

But, OK, I had to be the welcoming parent for the young lovers from Brussels who were to stay at my apartment unril Sunday. So I missed the late night "schuifel" moment at the Blogbal. Did I miss something of value? Did somebody else miss me? 

I shall never know. But blogging will come back. Twitter is stupid. Facebook is a more civilised way of communication. 

Who knows? Maybe I will be blogging again from here.

(Image: Huib in Odessa 2012. Photo Shana)