Het NV-A dreigt Vlaamse werklozen te beroven, vanwege de Maddens-doctrine!

(15.12: Overgenomen door Medium4You.be. Zie ook Update aan het einde van het artikel.)

Je wordt er niet goed van. Uit een verklaring van de federale minister van Werk, Joëlle Milquet in De Morgen van vandaag, blijkt dat NV-A minister De Muyter (Vlaams) een initiatief van haar, om werkgevers te belonen voor het in dienst nemen van jonge (en oudere) werklozen, wil boycotten!
Eerst was Vlaanderen akkoord en de vakbonden ook. Maar plotseling wil de vroegere Vlaamse werkgeversvoorzitter, met de goedkeuring van het christelijke CD&V, een "belangenconflict" inroepen, om de maatregel tegen te houden. In de Belgische wetgeving kunnen regionale regeringen (territoriaal of communautair) zo een "belangenconflict" inroepen, wanneer ze vinden, dat een federale maatregel hun gewest zou benadelen. dat legt zes maanden lang het regeren stil.
Dat gebeurt om de haverklap bij de splitsing van het arrondissement "BHV" (Brussel-Halle-Vilvoorde), waartoe een Vlaamse meerderheid in het federale parlement eind 2007 heeft besloten.
Ik vind dat de Franstaligen terecht protesteren tegen deze eenzijdige maatregel. Er moet een oplossing worden gevonden voor de Franstaligen in de Brusselse Rand. Het Vlaamse besluit voorziet daarin niet.
Het "belangenconflict" van NV-A Muyters is van een geheel andere orde. Het zou wel eens zo kunnen zijn, dat de ongediplomeerde Waalse werklozen meer profiteren van de maatregel, dan de beter geschoolde Vlaamse jonge werklozen. So what? Moeten de Walen worden gestraft, omdat hun onderwijssysteem slechter functioneert? Of de Brusselaars?
De werkloosheid in Vlaanderen is in de laatste tijd sterker toegenomen dan elders. Logisch, want de werkgelegenheid in Vlaanderen was beter dan elders. Vlaamse werklozen zouden minstens evenveel profiteren van de maatregel als niet-Vlaamse.
De maatregel lijkt als twee druppels water op de "Melkert-banen" in Nederland. Werkgevers ontvangen de uitkering van hun werknemer, en kunnen daardoor de arbeidskosten bestrijden.
Het CD&V doet, alsof het hun niet aangaat. Leterme (federaal minister-president) stuurde de vakbonden, die pleitten voor een gelijke behandeling van werknemers, onlangs naar huis met de boodschap, dat ze het zelf maar moesten oplossen met de werkgevers. Vlaams minister-president (CD&V) Peeters zegt dat hij het overlaat aan het overleg tussen Milquet en Muyters.
Dat overleg leidde vanmiddag tot een akkoord, waarbij Vlaanderen en Milquet water in de wijn deden. Het "belangenconflict" is dus even van de baan.
Maar er blijven een paar vragen: Waarom moest "madame Non" (Milquet) de publiciteit opzoeken, voordat het NV-A inbond? Is het misschien zo, dat NV-A ideoloog Bart de Wever zijn pion in de Vlaamse regering, Muyters, heeft aangezet tot sabotage van de federale regering in het kader van de Maddens-doctrine, die wil dat de federale regering machteloos wordt, opdat de gewesten haar taken overnemen? - Het lijkt er alleszins op!
Het inbinden van het NV-A is ook gauw verklaard: Een strijd met de (Vlaamse) vakbonden is nu niet bepaald welkom, zolang het NV-A niet de baas is in Vlaanderen.
Als ik Muyters was, zou ik beginnen te muiten. Muiterij tegen het ideologische keurslijf van de strak-separatistische achterban van het NV-A.
Ik ben eens op hun website gaan kijken, en ik viel van m'n stoel van schrik. Het NV-A wil precies hetzelfde als het Vlaams Blok, pardon: Belang. Pseudo-intellectueel en nep-historicus De Wever speelt een spelletje met de grotere Vlaamse politieke krachten en de oude Vlaamsnationalen lachen in hun vuistje. Eerst hebben ze aan het CD&V het leven onmogelijk gemaakt, nu is de SP.a aan de beurt.
Er heerste vandaag een dodelijke stilte van die kant. De SP.a zit niet in de federale regering. Maar haar achterban zou het slachtoffer zijn geworden van de NV-A/CD&V manoeuvre. Waarom geen standpunt van de Vlaamse sociaal-democraten? Antwoord: Ze hebben zich met huid en haar verkocht aan de Maddens-doctrine!
Het initiatief van Vlaams SP.a onderwijsminister Pascal Smet uit Brussel, om de Franstaligen gerust te gaan stellen over het Vlaamse verlangen, om de Franstalige scholen in de Brusselse rand te controleren, is slecht gevallen bij het NV-A. Smet wordt niet rechtstreeks, maar onrechtstreeks gepakt in het Vlaamse parlement. Hij zou het onderwijsbudget (financiënminister Muyters) slecht beheren. SP.a doet niets, om Smet uit de wind te houden. Het is ongelofelijk, dat sociaaldemocraten meedoen in een machtsspel, zogenaamd tegen de federale regering, maar in werkelijkheid, om ten koste van, bij voorbeeld, de werklozen, Vlaams separatisme te bevorderen.
We houden hier het NV-A in de gaten.
Sociaaldemocraten zouden niet met hen moeten willen regeren.

Technorati Tags: Belgium, separatism, Flanders, Wallonia, Brussels

Update on 15-12-2009 by Huib

Frank ROELS, emeritus professor aan de Universiteit van Gent, komt in De Morgen van 15 december met een welkome aanvulling op mijn betoog van gisteren:

"Wat is nu het verschil tussen de voorstellen van Milquet en Muyters? De Franstalige minister wil bedrijven met 1.000 Euro per maand ondersteunen die een min-26 jarige aanwerven die minimum 6 maanden werkloos is. De Vlaamstalige Muyters wil dat pas na 1 jaar werkloosheid voor diegenen met een diploma secundair. Maar Muyters wil ook dat de steun geldt voor allen vanaf één jaar werkloosheid; Milquet beperkt zich tot diegenen met een diploma secundair. Samengevat: Muyters laat werklozen 6 maanden langer wachten, maar geeft de premie aan veel meer bedrijven. Interessante ideologische keuze. wat deed Muyters ook al weer, voordat hij minister werd; en Kris Peeters?"

Voor wie het nog niet wist: zij waren Vlaamse werkgeversvoorzitters.

De moraal van het verhaal wordt zo nog iets duidelijker: De NV-A probeerde via het "belangenconflict" in te spelen op Vlaams wantrouwen en frustratie. NIET omdat de belangen van Vlaamse werklozen werden geschaad door Milquets voorstellen. Integendeel: De werkgevers en het NV-A wilden hen zes maanden langer laten wachten om in aanmerking te komen voor gesubsidieerde banen. Daardoor (en door uitbreiding van de gesubsidieerden tot ongeschoolden) zouden meer werkgevers kunnen profiteren van de overheidssubsidie.

Het conservatieve karakter van het NV-A, dat doorgaans verborgen blijft achter praatjes over "revolutie", komt zo maar eens duidelijk aan het licht. Het NV-A heeft, met medewerking van Kris Peeters van CD&V, getracht om de Vlaamse dynamiek voor het karretje van korte-termijnbelangen van werkgevers te spannen.