Zet Wilders alsnog te kijk als leugenaar! 13.4 [NL]

Dieptepunt in het 'Fitna'-debat van 1 april in de Tweede Kamer, was Wilders' uitroep: "Allemaal leugens!".

Dat zei hij, toen hem door justitieminister Hirsch Ballin het verslag werd voorgehouden van een gesprek dat Wilders in november 2007 had gevoerd met de ministers van Binnenlandse Zaken en van Justitie. Onderwerp: Wilders' film-plannen.

Boekverscheuring - Boekverbranding: Kollektieve vernedering zoals toegepast door Inquisitie, Nazis en andere fanatieke scherpslijpers 

Het verslag, opgesteld door een ambtenaar, citeert Wilders' uiteeenzetting over de inhoud van zijn voorgenomen film. Het klopt precies met de inhoud van het uiteindelijke product, zoals het op 28 maart verschenen is. Alleen: In november wilde Wilders nog aan het slot van de film de Koran verscheuren, terwijl in de definitieve versie dat verscheuren is vervangen door het verscheuren van een telefoonboek.

Waarom is dat van belang? Ontheiligen van de Koran is zowat de ultieme provocatie die je een Moslim kunt aandoen. Dat geldt trouwens voor alle aanhangers van godsdiensten van het Boek. Ga maar eens in een PVV-uitzending stukken uit de bijbel staan scheuren (bij voorbeeld daar waar wordt opgeroepen tot genocide en tot seksslaven maken van de maagden die behoren tot overwonnen volken), kijk eens hoe een groot deel van Nederland en van de christelijke wereld zou reageren... Kijk eens hoe in de Synagoge met gebedsrollen wordt omgegaan: er is zoveel eerbied voor de teksten en de dragers ervan, dat voor het aanwijzen van citaten houten of ivoren "handjes" (chads, "jatten") worden gebruikt in plaats van menselijke vingers.

Ergens tussen november en maart heeft Wilders er dus maar van afgezien, en de geplande passage vervangen door de laffe telefoonboek-truc. Daarmee hoopte hij zich uiteraard ook nog eens als "slachtoffer" van censuur te kunnen voorstellen. Zijn favoriete rol.

Wilders' favoriete slachtoffer-rol 

Misschien hoopte hij ook wel, dat regering of rechter zijn film voor verschijning zouden verbieden. Dan zou hij helemaal de underdog zijn geweest. Nu moest hij zich vergenoegen met het aanklagen van "het bij voorbaat buigen voor de Islam" van de regering, daar de regering-Balkenende de maanden tussen november en maart gebruikte, om via buitenlandse en binnenlandse contacten zoveel mogelijk "damage-control" te verkrijgen. Een beleid dat, voorzover we het nu kunnen overzien, ook nog succesvol is geweest. Terecht werd het beeld ontwikkeld, dat Wilders en zijn aanhangers zelf verantwoordelijk zouden zijn voor eventuele schade in de vorm van handelsboykots en verlies van mensenlevens.

In het debat bleef er voor Wilders dus niets anders over, dan de grote meerderheid van het parlement uit te maken voor "dhimmis", lafaards, onderworpen, nu reeds, aan de dictatuur van de Islam. Ajaan Hirsi Ali was hem daarin vanuit de VS al voorgegaan.

Inderdaad zou je hebben kunnen volhouden, tegen de achtergrond van het klungelige filmpje dat uiteindelijk op 28 maart verscheen, dat de regering van een mug een olifant had gemaakt. Maar wie kan weten, wat er gebeurd zou zijn, als er geen maatregelen waren genomen? En vooral, wie kon vermoeden, dat Wilders niet alleen belletje had getrokken en daarna hard weggelopen voor zijn verantwoordelijkheid, maar in november ook nog "brand" had geroepen, om de aangerukte brandweer vervolgens giechelend een aangestoken kerststerretje voor te houden?

Liegen tegenover het parlement: Democratische doodzonde 

Het was dus een goede zet van de regering om Wilders' pyromanische spelletje te onthullen. En Wilders reageerde als door een wesp gestoken, ik heb het op tv gezien: "Allemaal leugens!" Hij deed geen poging om het verslag te ontzenuwen, maar reageerde als de betrapte belletjestrekker die hij is: "Ik hèb 't niet gedaan!"

Wilders maakte in de Tweede Kamer ministers en ambtenaren herhaaldelijk voor leugenaars en "onbetrouwbaar" uit. Ik denk, dat op dat moment de Kamervoorzitter had moeten ingrijpen. Het parlement heeft een reglement. Ministers of kamerleden die liegen in het parlement, stellen zich bloot aan sancties: ministers dienen af te treden en hebben dat ook geregeld moeten doen, zelfs als hun onwaarheden voortkwamen uit ambtelijke vergissingen. Kamerleden kunnen ook gesanctioneerd worden: uitsluiting voor een bepaalde tijd, enz.

Er is echter niet ingegrepen. Het gevolg daarvan zag ik op internet-discussiefora: Ongeveer de helft van de discussianten geloofde Wilders en dacht dat de regering gelogen heeft! Onbegrijpelijk, dat regering en kamer niet snel via een onderzoek Wilders' leugen aan het licht hebben gebracht!

Nederland's "onderkoning" grijpt in 

Gelukkig hebben we in Nederland ook nog Herman Tjeenk Willink. Ooit PvdA-Eerste-Kamerlid, kwam deze vice-president van de Raad Van State op mij over als een hyperactief denker en doener, eigenlijk te jong en te dynamisch om sinds 1997 "onderkoning van Nederland" te zijn. Hoe het ook zij, Herman T-W heeft nog net op tijd gezegd, waar het op staat (Bron: Nu.nl van vandaag) :

AMSTERDAM - De Tweede Kamer had expliciet moeten constateren dat het kabinet niet gelogen heeft in het 'Fitna'-debat. Het verwerpen van de motie van wantrouwen die Geert Wilders indiende tegen het kabinet volstaat niet.
Dat zegt de vice-president van de Raad van State Herman Tjeenk Willink zondag in een interview met De Telegraaf. "Het 'Fitna'-debat was inhoudelijk goed", zegt hij. "Vreemd was echter dat de vraag of het kabinet liegt, is blijven hangen. Twijfel daarover tast de geloofwaardigheid van de staat aan." 

 En zo is het nou maar net: Er bestaat een publieke opinie in het land, die geloof is gaan hechten aan populistische en in de grond anti-democratische beschuldigingen en kreten. Het is niet genoeg dat vrijwel de hele tweede kamer en ongetwijfeld ook de intellectuele opportunisten die Wilders steunen, van zijn leugenachtigheid overtuigd zijn. De publieke opinie heeft een krachtiger signaal nodig, dat Wilders een windbuil, en/of een psychiatrisch geval is.

De Leugen-Legende gaat anders een eigen leven leiden en draagt weer iets bij tot te verwording van de Nederlandse politiek. 

Dit artikel verscheen ook in De Lage Landen en (op 14 april) in Medium4You