"Eigen Cultuur" is niets anders dan een leeg kader

Dietmar Näher, de uitgever van "Politisch Korrekt", ontwikkelt in Duitsland een alternatief voor de hetzerij van "Politically Incorrect", "PI", een vreselijk haatdragend geblog, dat helaas veel succes heeft. Gelukkig geldt dat niet voor "AI", de "Akte Islam" van onze vriend Ulfkotte. We houden ons met Ulfkotte bezig om andere redenen, die uiteengezet worden in het Ulfkotte-dossier in deze blog.

Enkele dagen geleden, publiceerde Dietmar, op tip van Bigberta, de volgende weergave van een interview met de schrijver Ilja Trojanow over de Duitse "Leitkultur"  -illusie. 

We hebben daarvan een Nederlandse vertaling gemaakt.

Ik denk, dat de idee van een "dominerende cultuur" onzin is. Cultuur is rijk. De Nederlandstalige cultuur is bijzonder rijk, vooral als je de Vlamingen meetelt.

Een dergelijke cultuur zou niet bang moeten zijn om nieuwe elementen in zich op te nemen. Geen probleem. Indische (Indonesische) elementen zijn al lang "einheimisch". Surinaamse ook. En wat zou de Nederlandse cultuur zijn zonder haar geprivilegieerde verhouding tot de US, tot Engeland, tot Duitsland en tot Frankrijk? Wat zou de Vlaamse cultuur zijn zonder haar paradoxale verhouding tot de franstalige-?

De historici, die in opdracht van- (en betaald door-) de Nederlandse regering (Balkenende II of III, ik ben de tel kwijt) het "eigene" van de Nederlandse geschiedenis moesten vastleggen, oordeelden terecht, dat elke generatie zijn "eigen" geschiedenis maakt en dat hun selectie daaruit dus per definitie een voorlopige moest heten.

Het is altijd goed, om naar het buitenland te kijken, alvorens zich te storten in avonturen zonder bekende afloop. In Nederland en in Vlaanderen kennen we het begrip "Leitkultur" niet, maar impliciet wordt daaraan voortdurend gerefereerd. en dat maakt de vertaling van het navolgende artikel van POLITISCH KORREKT interessant:

Ilija Trojanow is een echte man van de wereld. Hij is afkomstig uit een Bulgaarse familie, die in 1971 via Joegoslavië en Italie naar Westduitsland vluchtte, alwaar zij politiek asyl verkreeg. In 1972 trok het gezin naar Kenia, waar vader Trojanow een job als ingenieur gekregen had. Onderbroken door een verblijf in Duitsland van 1977 tot 1981, woonde Trojanow tot 1984 in Nairobi. Daarna volgde een verblijf in Parijs, en van 1985 tot 1989 studeerde hij aan de universiteit van München. In 1999 ging Trojanow naar Mumbai [Bombay, India]. Van 2003 tot 2007 woonde hij in Kaapstad. Sinds februari van dit jaar is hij "stadsschrijver" van de stad Mainz.

In een gesprek met Culture Counts - vertaald in de Frankfurter Rundschau - legt Trojanow uit, wat de Duitse "Leitkultur" eigenlijk is:

"De geachte politici zouden zich toch eens aan hun schrijftafel moeten zetten en een catalogus opstellen van wat "Leitkultur" inhoudt: Zoiets als "de 27 typerende momenten van de Duitse Leitkultur". Leitkultur is eigenlijk niets anders dan leidplanken, planken die je zo neerzet, dat ze een stroom in goede banen leiden. Je legt ze achter elkaar, parallel, en zo vormen ze twee muren, waartussen je het verkeer kan kanaliseren. Maar niemand kan weten, hoe dat verkeer zich zal afwikkelen en welke regels daarbij gevolgd worden. Het is een kaderdefinitie zonder inhoud."

En hoe staat het dan met de multiculturele samenleving in Duitsland?

Ja, als het dan moet. In het publieke debat dringen zich steeds weer die mensen op, die beweren dat Duitsland geen multiculturele samenleving zijn kan. Dergelijke mensen zijn even wereldvreemd als degenen die pleiten voor een achterhaald ideaal van multicultureel samenleven, volgens het motto: Iedereen mag hier zijn eigen ding doen. Voor mij ligt het ideaal precies daartussenin. We hebben een systeem nodig van geïnteresseerde openheid en participatie, waarbij alle kanten ervan overtuigd zijn, dat ze van de ander iets kunnen leren. Maar in Duitsland is er iets absurds, dat onuitgesproken steeds een rol speelt, namelijk, dat de anderen, de vreemdelingen, die zouden zich gewoon aan ons moeten aanpassen.

[…]

We moeten ermee beginnen om eens alle opwinding te dimmen. Op het ogenblik is het vaak schrikwekkend, hoe hysterisch men reageert, als ergens een provocatie, een veronderstelde aanval, van bij voorbeeld islamistische zijde komt. Daarnaast moeten we vanaf de kleuterschool tot in het voortgezet onderwijs meer veelstemmigheid, zowel wat de talen betreft als de cultuur, mogelijk maken. Er wordt veel over gediscussieerd, of moslimkinderen ja dan nee een eigen Islamscholing zouden moeten krijgen.Maar waarom openen we niet de mogelijkheid voor alle kinderen om iets te leren over het Christendom, de Islam of voor mijn part het Boeddhisme?

Verstandige woorden van een verstandig man, wiens definitie van het begrip "Duitse Leitkultur" alleen al daarom juist is, omdat datgene wat de politiek er meestal mee verbindt, niets met Duitse cultuur te maken heeft. Men spreekt dan eerder over algemene waarden, zoals die overal ter wereld gelden of zouden moeten gelden, dus over democratie, vrijheid en mensenrechten.

Wij hebben dat alles niet uitgevonden, - want op dat gebied zijn anderen bepaald sneller geweest dan wij, en ze hebben dat alles ook consequenter toegepast -, noch kunnen we ons wat dat betreft beroepen op een lange traditie.

[...]

Laten we niet vergeten, dat de hardhoofdige leden van de cultuurveramingsfractie - of het nu Duitsers zijn of anderen - van stond af aan een minderheid geweest zijn, die vaak slechts daarom opvalt, omdat ze het luidste krakeel voortbrengen.

Veel dank aan BigBerta voor de nuttige tip.

Ik kom, uiteraard, nog terug op het "cultuur" begrip. Te beginnen met Fortuyn, is daarvan al te veel misbruik gemaakt. 

"Trots Op Nederland" betekent niet dat je whatever mag zeggen over andere (?) culturen.

Dat is de richtlijn. Wie niet accoord is, heeft een schat van mogelijkheden bij de islambashers. Enjoy!, zou ik zeggen.