Parasiteren op het staatsapparaat, dat is wat Wilders met Hitler verbindt! [NL]
Antisemitisme. Antimoslimisme.
Ze lijken zo verschrikkelijk veel op elkaar. Godwin draait zich als een tol in zijn graf om.
Wat Wilders onderscheidt (tot nu toe) van de fascistische activisten die hem zo zeer over de grenzen heen beminnen (zie Breivik en consorten), is het feit, dat hij zich formeel strikt houdt aan de democratie. Wilders moet niets hebben van eigenrichting en wilde pogroms. Wilders wil dat de STAAT gaat doen wat hij vindt dat ze moet doen, namelijk de maatschappij ZUIVEREN van ideeën en mensen die er volgens hem niet bij horen.
Voor Geert Wilders, begin-21ste eeuw, zijn dat de MOSLIMS. Voor Adolf Hitler, begin 20ste eeuw, waren dat de JODEN.
De korporaal Adolf Hitler was, na een verblijf in het sanatorium wegens gifgas-vergiftiging in West-Vlaanderen, toegevoegd aan de “Nachrichtenabteilung im Gruppenkommando Nr. 4 der Bayerischen Reichswehr” in München. Bron.
We schrijven 1918. In november was de Duitse nederlaag in de 1ste Wereldoorlog een feit. Niet veel later probeerden Spartakisten en Anarchisten om de Sociaaldemocraten die bezig waren om de Weimar Republiek te grondvesten, links te passeren. München was voor korte tijd een Radenrepubliek. Karl Liebknecht en Rosa Luxemburg werden op laffe manier in Berlijn vermoord door de rechtse officieren.
De repressie was heftig. Niet alleen in Berlijn en in het Roergebied (bezet door de Fransen), maar ook in München. Adolf Hitler werd in dienst genomen als “V-Mann”. Dat is een infiltrant, die de opvattingen van het milieu waarin hij infiltreert, deelt, maar die toch, tegen betaling, bereid is om informatie te verschaffen aan de Dienst die hem betaalt. Adolf observeerde de kleine partij die “DAP” heette, de Deutsche Arbeiter Partei. Maar de militaire infiltrant werkte zich al spoedig op tot Führer van deze verzameling zielepoten en voegde de woorden “Sozialistische” en “Nationale” aan de partijnaam toe. De DAPers bleken plotseling NSDAPers te zijn. Voor Beieren is het helemaal niet vanzelfsprekend om “Deutsch” te zijn. Pruisen zijn daar niet geliefd. En sozialistisch? – Nooit van gehoord!
Een zekere Gemlich die een funktie had bij de Nachrichtenabteilung van de Reichswehr in Beieren, verzocht de veelbelovende V-Mann A. Hitler om een Strategie-Papier. Nou dat kreeg hij! Op de kantoor-schrijfmachine tikte Adolf zijn eerste politieke tekst. En wat voor één! Een vier pagina’s lange tekst werd voorgelegd aan de kolonel Gemlich van de Beierse contraspionagedienst. Daarom heet dit Hitlertekstje de “Gemlich-Letter”.
The Guardian (June 7, 2011):
Long known by historians of the Third Reich as “the Gemlich letter”, the original signed copy has never before been seen in public. An unsigned copy exists in the state archives in Munich.
Hitler wrote the letter in Munich on 16 September 1919. Then aged 30, he was as yet unknown but was starting to show interest in politics. Shortly before writing the letter he attended a meeting of the German Workers’ party, which later he took over and converted into the National Socialist German Workers’ party.
Er was lange tijd twijfel over de vraag of deze “Gemlich-brief” van Hitler wel authentiek was. Maar er is wel degelijk bewijs: zijn handtekening op de vergeelde papieren, zoals die door het Simon Wiesenthal Centre in Los Angeles gevonden zijn.
At the time he was in a propaganda unit of the German army that tried to counter Bolshevik influences among soldiers returning from the Russian front at the end of the first world war. His commanding officer, Captain Karl Mayr, told Hitler to respond to an inquiry from one Adolf Gemlich, who wanted to know the army’s position on the “Jewish Question”.
Op dat moment was Hitler betaald propagandist van een legereenheid die de Bolsjevistische ideeën bestreed van Duitse eenheden die uit Russische gevangenschap terugkeerden. Kapitein Carl Mayr, Hitlers baas, vroeg hem dringend om te antwoorden op de vragen van Adolf Gemlich inzake het “Joodse Vraagstuk”. Nou, dat hoefde je Adolf niet twee keer te vragen:
In his reply, Hitler spouted an antisemitic diatribe, in which he said Jews were “pure materialists in thought and aspirations” and that their effect was “racial tuberculosis on the nation”.
In zijn antwoord formuleerde Hitler een antisemitische redenering waar de honden geen brood van lustten. Joden waren materialisten in gedachte en doel en ze hadden het effect van eenrassentuberculose op de natie.
Crucially, he went on to set out his vision for a calculated antisemitism that would operate through strong governments rather than the emotion of the people. Emotional antisemitism, he wrote, merely ended in pogroms.
Hitler schreef al in 1919, dat een goed georganiseerd antisemitisme moest worden toegepast door sterke regeringen en niet door middel van emotionele oprispingen van het volk. “Emotioneel antisemitisme”, schreef hij, “zal niets anders dan pogroms opleveren”.
“The antisemitism of reason must lead to a struggle for the legal battle to abrogate laws giving [Jews] favoured positions, differentiating the Jew from other foreigners. The final goal must be the uncompromising removal of Jews altogether. To accomplish these goals, only a government of national power is capable, and never a government of national weakness.”
Het “redelijke antisemitisme” moet zich bezighouden met “a legal battle” tegen wetten en reglementen die ruimte bieden aan moslims, pardon, joden. We zijn hier nog steeds bij The Guardian in juni 2011 en we hebben het over september 1919. Maar het lijkt wel, of we in juni 2007 zijn bij de Californische conferentie over “The Collapse of Europe”. Daar werd door de verzamelde internationale Islamofoben, onder leiding van Daniel Pipes, immers ook besloten dat men de grenzen van de wet zou gaan opzoeken om de moslims zo veel mogelijk te isoleren en te criminaliseren.
Dat Hitler niets moest hebben van Joden, dat is duidelijk. Maar wat NIEUW is in zijn benadering, is, dat de Staat zich zou moeten bezighouden met het oplossen van het “probleem”. Immers, tot dan toe beperkte de (bijvoorbeeld Russische-) Staat zich tot signalen, teksten die de boeren van het Oekraïense platteland moesten activeren. Hitler wil meer. De Staat moet een legale omgeving scheppen, waarin een Shoah mogelijk wordt. Dat is toch echt visionair, in het najaar van 1919! Niet de hooivorken en de verkrachtingen van opgejutte boeren moeten de vileine Jood verslaan, doch door wetenschappers vastgestelde feiten “dwingen” de Staat om het volkseigen samenleven te reinigen. Nazi’s zijn parasieten van de staatsmacht.
PVVers ook? Je zou het haast zeggen. De “partij” heeft zelfs geen eigen partijkantoor. Belangrijke buitenlandse bezoekers zoals dit jaar nog de would-be Eichmann genaamd Stürzenberger, worden pontificaal in het gebouw van de Tweede Kamer ontvangen en gefilmd. Wilders en zijn “ideoloog” Bosma doen in feite niets anders dan demonstratief de overheid aansporen om over te gaan tot een “redelijke” vorm van xenofobie.
Ayaan Hirsi Ali meende nog, toen ze in 2007 deel nam aan de genoemde conferentie ”the collapse of Europe” in Californië, dat het gewone plebs er wel voor zou zorgen dat moskeeën in brand werden gestoken en moslims verjaagd. Haar neo-conservatieve vrienden en sponsors wasten hun handen in onschuld. Maar Wilders en zijn kornuiten gaan een stap verder. Nee, niet zo ver als Anders Breivik of zijn alter ego Fjordman, maar ze vinden toch dat ze recht hebben op macht over de staat. Die staat moet zelf het discrimineren regelen. Zo veel als mogelijk. En dat kan. Blijkbaar. Getuige Duitsland na januari 1933 en de VS onder McCarthy. Om maar te zwijgen van Stalin na de dood van Lenin.
Rutte en Verhagen wegen telkens af: Hoeveel mensenrechten, hoeveel Mauro’s en Jossefs is ons het waard om Job Cohen van de macht te houden? Ach, een beetje onrecht weegt toch niet op tegen het verlies van de macht? Zo redeneerde Von Papen ook in het jaar 1933. Laat die gekke Adolf maar een beetje de joden dwarszitten. Jammer voor hen. Maar een volksfront is nog veel erger. Zeg nou zelf.
En zo komen we weer terug op V-Mann Hitler in 1919. De V-Mann had een briljant idee: Rationeelantisemitisme. Baas Mayr was er erg tevreden mee. Totdat hem bleek dat Hitlers NSDAP gevaarlijker werd dan de door hem zo gevreesde Bolsjewieken. Mayr werd lid van de SPD, vluchtte na januari 1933 naar Frankrijk, werd in 1940 door de Duitse bezettingstroepen in een concentratiekamp opgesloten en overleefde de oorlog niet. Het zou het lot van een man als Gerd Leers kunnen worden.
Terug naar Geert Wilders. Ook Geert moet niets hebben van spontane bewegingen. Voor hem, net als voor de Hitler van 1919, is het de staat die moet handelen. De regering, de politie, justitie en de burgemeester; ze worden in de klem van het Gedoogaccoord genomen. Telkens als ze gedwongen zijn om impopulaire maatregelen te nemen wordt hun een pond vlees afgedwongen. Wil je verder bezuinigen? Dan moet je vrouwen met hoofddoeken uit het openbaar vervoer weren. Precies een van de eerste maatregelen die Hitler in 1933 tegen de joden nam.
Dus, wat Hitler met Wilders verbindt is de ontdekking van de STAAT als middel om met minderheden af te rekenen.
“Rationeel”, dus met (drog-) redeneringen die een beroep doen op de angst en de agressie van mensen die zich in het nauw voelen gedreven. Die mensen hoeven zelf niet te handelen. Ze mogen lekker anoniem blijven. Kunnen ze later immers altijd nog melden dat ze het “nicht gewusst” hebben.
Tegen de Breiviks, de Vlaamsbelangers en andere straatterroristen zegt Wilders, net als Hitler toen hij zich in 1934 van zijn SA ontdeed: “It is the State, Stupids!”
Dit artikel werd een dag geleden voor het eerst gepost bij Krapuul.nl. Ook overgenomen door De Lage landen (28.11, 9:01h).
28 november: overgenomen door medium4you.be