Mogen wij weten wie de PVV betaalt, of mag dat alleen de CIA? [NL]

Dit artikel verscheen eerst op Krapuul.nl. Ik werk daaraan mee, omdat we alle krachten moeten bundelen tegen de leugens, waarvan Wilders en zijn bondgenoten profiteren.

"Truth Will Prevail" - George Washington. Or Another Of His Friends.

Gaat de PVV-fractie in het Europees parlement straks WEL aan de CIA onthullen, wat het Nederlandse publiek NIET mag weten over de financiering van Wilders' eenmansstichting en eenmanspartij?

Deze week gaat het Europees parlement stemmen over de vraag, of "Amerikaanse autoriteiten" weer alles in kopie toegestuurd krijgen, wat jij en ik internationaal overboeken via het SWIFT systeem.
Uitleg: Om gratis in euros geld over te maken of uit de muur te trekken in Eurolanden, gebruik je het SWIFT systeem. Als ik bij voorbeeld eens in de maand geld van mijn Nederlandse ouderdomspensioen overmaak op mijn Belgische rekening (bij dezelfde bank, de ING), verschijnt een waarschuwing op de website: "Gegevens kunnen worden overgedragen aan Amerikaanse Autoriteiten."
Bedankt ING, voor de transparantie. Dat meen ik werkelijk. Want van 2002 tot 2006 stond het rekencentrum van Swift nog in Amerika (hoewel het het hoofdkantoor in Ukkel, bij Brussel staat) en onze gegevens werden stiekem door NSA en CIA geregistreerd.
Van wederkerigheid is geen sprake. Gegevens worden niet gedeeld met onze eigen geheime diensten. Nederland weet daar alles van, sinds de Amerikaanse autoriteiten in 1995 weigerden om gegevens over Karadzic' Servische troepen te delen met onze militaire missie in Srebrenica. Met als gevolg, dat de interventie van twee Nederlandse straaljagers om de Nederlandse VN-missie aldaar te ondersteunen, half mislukte. Je kunt het hier nalezen.

Nu staat het rekencentrum van Swift in Amsterdam. De VS hebben gevraagd, om gewoon door te mogen gaan met data-mining. Maar daar is nu een Europese toestemming voor nodig. Onze vroegere liberale Eurocommissaris Bolkestein was daar wel voor. Vrijheid, blijheid, niet waar?

Maar z'n voorstel in die richting werd niet overal even enthousiast ontvangen. De Europese discussie sleepte aan tot 30 november vorig jaar, toen een Europese raad van ministers van Binnenlandse Zaken, besloot, dat de CIA haar gang mocht gaan. Die datum was niet toevallig, want op 1 december ging het nieuwe Europese Lissabon-Verdrag in. Dat verdrag machtigt het Europese parlement, om al dan niet toestemming te geven voor dergelijke zaken.

Vanwege een paar technische details die mij ontgaan, ging de vlieger van de lidstaten-ministers niet op. Het EP moet er nu toch ook erover beslissen, wat niet de bedoeling was. Nu adviseert de betrokken commissie van het EP, om de Amerikanen alleen toe te laten, als ze werkelijk iets te zoeken hebben. Logisch, niet waar. Hetzelfde geldt voor het Nederlandse openbaar ministerie, als ze iets willen opzoeken of afluisteren.

Maar dat is niet wat de Amerikaanse administratie wil. Ondanks de zeperds in Irak, enzovoort, is men er in Washington nog steeds hardstikke van overtuigd, dat alleen zij de wijsheid in pacht hebben en dat Nederlandse, Duitse, Franse en Poolse geheime diensten alleen interessant zijn als filialen van de CIA. Zelfs de Engelsen worden niet vertrouwd, zoals blijkt uit het parlementaire onderzoek in Londen over Blair's beslissing om mee te doen met de inval in Irak (2003), dat nu daar plaatsvindt.

Het EP dreigt dus in meerderheid "nee" te zeggen tegen het Amerikaanse mee-lezen van wat ik van Nederland naar België overmaak op mijn ING-rekeningen. Bravo, EP! Europa is echt wel nuttig, zeker nu het Parlement meer te zeggen krijgt.

De Amerikaanse buitenland-minister, Hillary Clinton, belt met de Poolse EP-parlement voorzitter Buzek. Ongezien! Hoopt ze, dat het Poolse zwak voor Amerika zal helpen? Het Europese Parlement heeft een prima kans om te laten zien wie er bij ons de baas is.

Schrijver dezes is er helemaal niet tegen, dat diensten, die terrorisme bestrijden, toegang krijgen tot bankgegevens die daarop slaan. Europese-, Amerikaanse, Chinese-, whatever. Het is interessant, om te weten, wie geld aan Wilders en zijn stichtingen overmaakt, om de Nederlandse politiek te beïnvloeden. Maar liever NIET in het kader van een eenzijdige en exclusieve overeenkomst, die de CIA maakt to enige beheerder van onze "geheimen". Daarom moet de SWIFT-CIA overeenkomst worden afgewezen.

Wilders heeft zijn Europese vertegenwoordiging van de PVV in een nauw keurslijf geperst. Ze mogen niet meedoen met ideologische bondgenoten, zoals het Vlaams Belang, de Britse National Party of de Italiaanse Lega Nord. Nu zullen ze echter kleur moeten bekennen.

Wat is belangrijker voor Wilders? Dat hij geen probleem krijgt met zijn neoconservatieve Amerikaanse bondgenoten en dus de Amerikaanse controle over onze euro-overboekingen toestaat? Of blijft hij bij zijn verklaring, dat Nederland het alleen kan, en wijst hij de CIA-controle af?

Het komt erop neer: Mogen de miljoenen die vanuit het buitenland op de Wilders-rekeningen worden gestort (Pipes, "a six number contribution"), NIET worden bekendgemaakt aan het Nederlandse publiek, maar WEL aan de CIA?

Benieuwd, hoe ze straks zullen stemmen, die PVV-vertegenwoordigers van ons in het Europese Parlement....