HUIBSLOG

Stakers op een koopje 

Reynders en Leterme: Twee Stakingsleiders..Eén van de kernprogrammapunten van de oranjeblauwe regering, die er maar niet wou komen, was de wettelijke verplichting tot "minimale dienstverlening" die bij staking opgelegd zou moeten worden aan de stakers. Nu hebben we een programloze regering, die stiekem en stukje bij beetje dergelijke programmapunten probeert in te voeren.

Ik zou er op zich niet eens zoveel op tegen hebben, om, bij voorbeeld bij de spoorwegen, inderdaad zo een wettelijke verplichting op te leggen. De wilde staking van locomotiefbestuurders, die voor een deel de vakbondsdemonstratie in december tegen de geplande verslechteringen en de prijsverhogingen in Brussel saboteerde, is een voorbeeld van hoe nuttig iets dergelijks zou kunnen zijn.

Nieuw en ongehoord in de politieke geschiedenis: Regering staakt tegen kiezers wegens interne onenigheid! 

Maar dan moet zo een verplichting wel gelden voor alle niveaus van overheidsverantwoordelijkheid. Met name voor de regering zelf, die de hoogste verantwoordelijkheid draagt. En juist daar schort het nogal aan, in het huidige federale België. Iedereen staakt daar tegenwoordig tegen iedereen. Zonder ook maar iets wat op minimale dienstverlening lijkt. Een slecht voorbeeld!

De NVA staakt tegen haar kartelgenoot CD&V, om een "vette (regionale) vis" af te dwingen bij Leterme's gemeenschappenakkoord (als dat er komt). De meerderheidspartijen van de Vlamingen staken tegen de Franstaligen, omdat die niet zonder meer het program van de CD&V willen uitvoeren. De Franstaligen staken tegen de Vlamingen, want ze willen helemaal geen staatshervorming. De SP.a staakt tegen de hele regering, want ze is te klein geworden.

Kortom, iedereen staakt tegen iedereen...