Stromen inkt zijn al gevloeid over de hoofddoekjes-belasting die Wilders in september 2009 voorstelde bij de debatten over de rijksbegroting.
Schrijver dezes kreeg er in de jaren ’80 al mee te maken, toen een wethouder (van de PvdA) in Alphen a/d Rijn ze wilde verbieden. Ik werkte toen bij de Directie Coördinatie Minderhedenbeleid die door VVD-coryfee Hans Wiegel was ingesteld op het Ministerie van Binnenlandse Zaken.
Die hoofddoeken en sluiers zijn een absoluut non-issue. Een allesbedekkende burka is uiteraard in de meeste gevallen over the top. Maar hoofddoeken?
Hoofddoeken zijn ongeveer hetzelfde als lange haren waren in de jaren-zestig. Een provocatie van de gevestigde orde, zeker. Maar schadelijk? “Beter langharig dan kortzichtig!” was het antwoord.
Je kunt het nooit zeker weten, als je de persoon (het meisje, de vrouw) in kwestie (en haar familie) niet heel goed kent. Is het een persoonlijke keuze? Is het een compromis? Heeft vader of moeder het opgelegd? En, zo ja, is dat erg?
Ik weet uit eigen ervaring, dat het lastig is. Ik werkte in een zuidnederlandse stad samen met een behoorlijk verlichte en progressieve vereniging van Turkse vrouwen. Ze waren succesvol bij de toeleiding naar werk van jonge vrouwen en bij de emancipatie van oudere vrouwen. Ik was geschokt, toen ik de gemeentelijke emancipatiewerkster tegenkwam, die een hoofddoek bleek te dragen. Ongeveer, zoals de GL-voorvrouw, die zoveel hoofddoeken zag op de school van haar kinderen. Ik begrijp het. Maar je kunt er overheen komen.
Dan moet je je een beetje verdiepen in de achtergrond. De leiding van de Turkse vrouwengroep werd verzorgd door gestudeerde vrouwen, beïnvloed door tientallen jaren secularisatie. Maar de meeste vrouwen en meisjes kwamen van het Anatolische platteland, uit dorpen en kleine stadjes. Uit Urk en Spakenburg, zogezegd. Ze waren open naar de Nederlandse samenleving, maar ze hadden ook een werkloze papa thuis, die zich zorgen maakte over wat men wel van zijn dochter zou denken in het theehuis en in het dorp van herkomst, als dochterlief zich blootstelde aan de blikken van alleman.
De werkwijze van mijn Turkse vriendinnen was, om de vrouwen en meisjes te “empoweren”, sterk te maken. Uitgaan van de situatie thuis en in de maatschappij, en vervolgens veranderingen aanbrengen. Het werkte. Als een tierelier! Dank zij het Turkse vrouwen-initiatief, werken er nu tientallen vrouwen als conductrice op de trein, op de bus. Zijn er overal in de regio Turkse vrouwen actief als ambtenaar en welzijnswerkster. Hun moeders en tantes nemen de fiets als ze naar de supermarkt gaan, dank zij de fietslessen die Wilders wil afschaffen. En onderschat niet, wat zoiets eenvoudigs als “onafhankelijke vrouwelijke mobiliteit” teweeg brengt! – Broers, vaders, ooms en grootvaders meldden zich ook aan om cursussen te volgen. En die kregen ze. Zodoende kreeg een wahhabitisch moskee-initiatief in de stad nauwelijks een kans.
Een meisje/jonge vrouw die werkte als een prima secretaresse in ons project, vol initiatief, opgewekt, consciëntieus, en was bestemd om een jongeman uit het dorp van herkomst te huwen. Elke dag, om 17 uur, moest ze haar hoofddoek omdoen en kwam haar broer haar halen, om naar huis te gaan. Broer baalde van die klus. We nodigden broer uit om Turkse bezoekers te ontmoeten in het vrouwencentrum. Die Turkse bezoekers waren bestuurders van een stad uit hun regio. Die ontmoeting zorgde ervoor, dat zoon (broer) een hartig woordje ging spreken met zijn vader (en moeder). En let goed op: De Turkse bestuurders waren GEEN kemalisten!
Het ging uiteindelijk toch fout, omdat de Nederlandse geheime diensten geïnfiltreerd zijn door extremistische Koerden. Maar dat is een ander verhaal. Het Turkse vrouweninitiatief werd de nek omgedraaid met behulp van corrupte ambtenaren (jazeker, dat bestaat in Nederland!) en criminele accountants (jazeker, enz.!).
Dus. Vrouwen die een hoofddoek dragen, zijn NIET verloren. Ze doen het omdat ze het willen. Akkoord. Ze doen het om geen ruzie thuis te krijgen. Akkoord. Ze doen het omdat de ouders het willen. Jammer, maar helaas. Met hoofddoek kunnen ze de wereld ontdekken. Als ze hem niet opdoen, moeten ze thuisblijven. Dat is, wat Wilders eigenlijk wil: isoleren, marginaliseren, vernederen. Een belasting opleggen, zoals de nazi’s dat deden in dertiger jaren.
Daarom is het kopvoddentaks-voorstel erger dan een simpele mening. Het is het begin van een marginalisering van tienduizenden mensen. Hun pakken op hun zwakste punt. Vernedering. Uitbuiting. Dhimmificering.
Shame on you, Mr. Wilders.
Dit is het tweede artikeltje in de serie: De 10 Walgelijkste Wilders-statements. In willekeurige volgorde komen nog aan bod:
- Justitie onderwerpen aan de waan van de dag
- Minderheidsgroepen vernederen (grond schoonmaken met tandenborstels, toen en nu)
- De ethnic Cleansing van Europa
- De Tuigdorpen
- De Demonisering van Job Cohen
- … en wat U als lezer nog suggereert…
Hierbij is iedereen dus hartelijk uitgenodigd, om suggesties in te zenden. Het zou me niets verbazen, als we méér dan 10 walgelijkste uitspraken vinden. Dat is geen enkel probleem, verzeker ik u. Serietitels zijn geduldig. We passen het gewoon aan. Enjoy! 
Eerder verschenen: Krapuul