Dacht ik wat nieuws te hebben uitgevonden, toen ik op 15 januari hier schreef: "Stel je voor, dat de Brusselaars zelf een meertalige Gemeenschap stichtten...".
(Overgenomen in Medium4You 15.1.2008 evenals de Franse versie Et si les Bruxellois s'armaient d'une Communauté bilingue? van 13.1.08.)
Een oud idee, blijkt me nu. Al op 4 februari 2003 kwam Het Brussels Manifest uit. En daarvan zijn de slotwoorden:
Precies wat ik ook dacht. Maar toch met één belangrijk verschil: De ondertekenaars van het manifest denken aan een soort compromis "van bovenaf" ontwikkeld en uitonderhandeld in het kader van de eeuwige Belgische staatshervormingen.In die optiek - en bovenop de voorstellen uit de voorgaande punten - stellen we de oprichting van een 'Brusselse Gemeenschap' voor. Zo'n instelling zou namelijk toelaten om meertalig onderwijs, interculturele activiteiten, meertalige Brusselse openbare diensten en media te ondersteunen. Ze zou het mogelijk maken het Brusselse institutionele landschap te vereenvoudigen door het geheel van communautaire bevoegdheden in Brussel in één instelling te verenigen. Ten slotte zou de oprichting van een dergelijke instelling een herziening met zich meebrengen van die aspecten van onze federale structuren die te eenzijdig gericht zijn op de twee grote Gemeenschappen.
Ik geloof daar niet (meer) in. Brusselaars zouden het eens op z'n Amsterdams moeten proberen: Gewoon zelf doen. Initiatiefcomité oprichten, verkiezingen uitschrijven, en aan de slag!
Onlangs is het initiatief weer nieuw leven ingeblazen met het bruXselforum* - "baas in eigen stad". Anders, dan in 2003, is er nu gelukkig wel veel meer sprake van eigen initiatief. Lees de drietalige website! Op 18 maart werd het "Platform" uitgebracht, geheten "Ons Project voor Brussel". Het is opgesteld door een indrukwekkende combinatie van gevestigde civiele instellingen:
De vakbonden ACV-Brussel en ABVV-Brussel,Na vaststellingen over het bijzondere en dynamische karakter van de "kleine wereldstad" Brussel, haar onoplosbare knelpunten en de beginselen van gelijkheid en solidariteit die het Brusselse leven behoren te regeren, volgen er twaalf voorstellen.
de bedrijven en handelaars van BECI,
de leden van het Brussels Kunstenoverleg en het Réseau des Arts à Bruxelles
de bewonerscomités Bral en Inter-Environnement Bruxelles
de initiatiefnemers van de “Oproep tot de Brusselaars”, Aula Magna, bruXsel forum* en Manifesto,
reiken een gemeenschappelijk platform aan voor de toekomst van het Brussels Gewest [...]
De constructieve aanpak van het Platform spreekt mij in elk geval erg aan.
Helaas echter, valt het voorstel ver de "persoonsgebonden materies" (de verantwoordelijkheden van de Gemeenschappen dus) wat bleekjes uit. Uit Voorstel nummer 4:
Wat de ‘persoonsgebonden’ materies betreft moet het in Brussel gevoerde beleid de taalkloof, die momenteel een bron is van ongelijke behandeling en discriminatie, overstijgen. Meer in het bijzonder moeten de hulp aan personen, sportactiviteiten, jeugdhuizen en Brusselse sociaal-educatieve initiatieven open ontmoetingsplaatsen worden van de verschillende gemeenschappen en culturen die in dit Gewest leven. Meertalige en intercommunautaire initiatieven moeten worden toegelaten en verdienen zelfs aanmoediging.Maar iedereen weet toch, dat "samenspraak", "dialoog" en "meer coherentie" al jarenlang een leger van samensprekers, dovemansoren en andere coherenten volop bezighouden in organen als de Coördinatiecommissie voor de Communautaire Samenwerking, tussen CoCoF en CoCoN? Langs die weg, verzeker ik u, komt er nooit en te nimmer "meer coherentie". Alleen meer conferentie en concurrentie.
We vragen de beide Gemeenschappen om in samenspraak de intercommunautaire dialoog in Brussel te bevorderen en te zorgen voor meer coherentie tussen hun promotie-activiteiten in de eigen taal en de promotie-activiteiten van het Gewest.
Waarom zou datgene wat in het Platform terecht wordt verlangd voor de niet-persoonsgebonden zaken (zoals Verkeer, Milieu en Ruimtelijke Ordening), namelijk dat het Brussels Hoofdstedelijk Gewest
een mate van constitutieve autonomie moet genieten die gelijk is aan wat aan beide andere Gewesten is en zal worden toegekend [Voorstel 12, slot],niet ook juist gelden voor de gevoelige wèl-persoonsgebonden zaken als onderwijs, zorg en cultuur, die onder de taalgebonden "Gemeenschappen" vallen?
Het is goed, dat er een knuppeltje in het hoenderhok geworpen is.
Het zou interessant zijn, om een dialoog (jazeker, een èchte!) te organiseren tussen de bruXselaars en het koppel Piqué-Demotte over hun beider manifesten...
Oorspronkelijk gepubliceerd (9.5.08) in De Lage Landen
Technorati Tags: Belgium, Brussels, federalism
Huib