Bericht van het ANP:
woensdag 23 mei 2007
PVV wil stadionverbod voor Marokkanen
DEN HAAG - De Partij voor de Vrijheid (PVV) vindt dat er de komende jaren geen Marokkaanse toeschouwers meer in voetbalstadions mogen zijn als daar wedstrijden tegen Marokkaanse ploegen worden gespeeld.
Na de wedstrijd ontstonden vechtpartijen tussen suppoosten en Marokkaanse supporters. Het stadionverbod moet vijf jaar duren.
De PVV stelde dat woensdag naar aanleiding van het wangedrag van Marokkaanse fans in het duel tussen Jong Oranje en Jong Marokko dinsdag in het stadion van Willem II in Tilburg. De fractie heeft de ministers Guusje ter Horst (Binnenlandse Zaken) en Ernst Hirsch Ballin (Justitie) inmiddels schriftelijk om opheldering gevraagd.
De PVV wil onder meer weten hoe het kan dat na eerdere ongeregeldheden in Utrecht, Arnhem, Kerkrade en Amsterdam met Marokkaanse supporters de politie kennelijk niet voldoende aanwezig was om de rellen in Tilburg in goede banen te leiden. Als er geen stadionverbod voor Marokkaanse supporters komt, wil de PVV op z'n minst dat wedstrijden tegen Marokkaanse voetbalploegen vijf jaar worden verboden.
De relschoppers die nu zijn aangehouden, verdienen volgens de PVV een langdurige straf. Voordat ze die uitzitten, zouden ze eerst enkele voetbalstadions moeten schoonmaken ,,en daartoe hun tandenborstel'' moeten meenemen.
(ANP) http://www.ad.nl/sport/article1390241.ece
Ik geloof, dat Jacques Presser's boek 'Ondergang'-De vervolging en verdelging van het Nederlandse jodendom 1940-1945 in de 'canon' van de vaderlandse geschiedenis is opgenomen. Als dat niet zo is, dan zou het zo moeten zijn.
Hier is, wat Presser schrijft (op blz. 435/436) van het genoemde boek, over de 81 weggevoerde jonge joden in het Kamp Schoorl (later kwamen ze allemaal om in Dachau):
In de Joodse geschiedenis dier jaren komt het kamp Schoorl slechts in 1941 voor, wanneer er de jonge opgepakten van de twee razzia's korte tijd in verblijven en een aantal Joodse communisten; deze laatsten, èn Jood èn communist, verging het slecht, hoewel de behandeling hier meer bedoelde te vernederen dan te pijnigen; zo moesten zij, ‘op de knieën kruipende, een op de grond aangebracht stenen hakenkruis met een tandenborstel schoonmaken’, toch werden de mensen niet zelden mishandeld en in elk geval met ‘exercities’ op ondraaglijke [p. 436] wijze vermoeid. Niettemin wist de toenmalige waarnemend secretaris-generaal van Justitie, mr. J.P. Hooykaas, geen NSB-er, van de naar Schoorl in februari 1941 overgebrachte Joden te zeggen: ‘Daar hadden die jongens het best’. (Citaat uit het rapport van de Enquêtecommissie, deel VII)
Natuurlijk moeten jonge vandalen en relschoppers een gepaste straf krijgen.
"Gepast", wil echter zeggen: "gepast" voor hen, dus opvoedend, een inzicht openend in geregelde arbeid en de waarde van andermans' eigendom.
En "gepast" wil niet zeggen: "Gepast" voor Wilders en zijn klammheimlich sadistische aanhang!
Een grondprincipe van het strafrecht is nu juist, dat kollektieve bestraffing, (laat staan: vernedering, wraak vanuit een "gesundes Volksempfinden"), absoluut uit den boze zijn!
Wilders had eerst eens goed naar die vaderlandsche 'canon', waarop hij indertijd zelf zo aangedrongen heeft, moeten kijken. Als het om borrel- en cafépraat was gegaan, kon je nog zeggen, OK, laat de vuilbekken de toog maar met hun tandenborstel schoonmaken.
Een democratisch gekozen kamerlid (en zijn twee PVV-medevragenstellers) heeft andere verantwoordelijkheden. Als ik kamervoorzitter was, zou ik dergelijke fascistische vragen niet toestaan en de vragenstellers een week lang de toegang tot het parlement ontzeggen.
Eerder gepubliceerd in: In Europa Thuis en De Lage Landen