6/2: Vandaag verder gelezen in: Jeffrey Eugenides: Middlesex. Het gaat eigenlijk weinig over sex. 't Is een heel goed geschreven historische familieroman. Prima research, ongelooflijk beeldende details. Maar ik weet nog niet wat de tragische geslachtsvergissing met de hele uitkomst te maken heeft. Aanbevolen als kijk op de twintigste-eeuwe geschiedenis!
16/2: Maar, wat kan die man (eerst: vrouw) uitweiden! Bij mij roept hij herinneringen op aan de sfeer van de jaren '40 tot en met '70. Het midden van de 20ste eeuw zal misschien ooit bekend staan als "The Breaking of Families".
Verward in de nieuwe tijd, konden langdurige (steeds langduriger) huwelijken het niet houden. James-Stewart illusies over een volkomen nieuw leven voor jongeren, mits na breuk met clan, deden de rest. Individualisme leek op zijn hoogtepunt, maar eigenlijk was het een groot conformisme.
Door zijn speciale geschiedenis van identiteitsverwisseling, ontsnapt Eugenides (wat een naam voor een pseudo-hermafrodiet!) daaraan. En toch blijken liefde en zorg voor elkaar, met zijn nieuwe Japanse vriendin, een oplossing te bieden.
Een oplossing die niets anders is dan de terugkeer naar familiaal leven.